Als kinesitherapeut wordt je opgeleid om de patiënt centraal te stellen, en hem te benaderen vanuit een biopsychosociaal model. Je behandelt geen pathologie, maar een menselijke persoonlijkheid met een functionele stoornis. Al snel kom je dan tot de vaststelling dat de kinesitherapie op zich zeer breed gaat en schitterende behandelmogelijkheden heeft, maar dat de omkadering en aanpak op een kwalitatief hoger niveau komt te staan, wanneer je de expertise van andere zorgenverstrekkers betrekt. Medische, farmacologische, verpleegkundige, psychologische, etc input van eveneens goed opgeleide zorgprofessionals maakt het behandel- of revalidatietraject een stuk waardevoller.
Dat heb ik in mijn ruim dertigjarige praktijk altijd proberen te doen. Jammer genoeg bleken zorgenverstrekkers niet altijd op dezelfde golflengte te zitten. Vandaar dat ik de laatste jaren op het idee broedde om een echt en hecht samenwerkingsverband te smeden, waarin de verschillende partners niet alleen mekaar beter kennen, maar ook hun visie op mekaar afstemmen. En zo werd Elixir geboren, een samenwerkingsverband tussen apotheker, thuisverpleegkundige en kinesitherapeut. De samenwerking werd uitgetest in een concrete situatie: valpreventie aanbieden in een serviceresidentie. Een complex met een zeventigtal zorgflats, waar mensen op zichzelf wonen, maar toch gebruik kunnen maken van een gemeenschappelijke dienstverlening.
- kinesitherapeut Michel Schotte
